ജീവിതത്തിന്റെ തിരക്കിനും, പ്രാരാബ്ധത്തിനും ഇടയിലും സ്വന്തം നാടിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മനസ്സില്‍ സുഖമുള്ള ഒരു നൊമ്പരമായി അനുഭവപ്പെടാത്തഒരാളു പോലും ഉണ്ടാവുകയില്ല...കളിച്ചും, ചിരിച്ചും, പരിഭവിച്ചും, പിണങ്ങിയും, നടന്ന കുട്ടിക്കാലം, ഉപ്പയുടെയും ഉമ്മയുടെയും , സഹോദരങ്ങളുടെയും സ്നേഹ വാത്സല്യത്തിന്റെ ചൂടും, സുഖവും അനുഭവിച്ച സ്കൂള്‍ ജീവിതത്തിലെ ദിവസങ്ങള്‍, ക്രിക്കറ്റ്‌ ഉം ഫുട്ബോളും നെഞ്ചിലേറ്റി ആരാധിച്ചു പോന്ന ദിവസങ്ങള്‍, അങ്ങിനെ എല്ലാ ഓര്‍മ്മകളും നമ്മളെ കൈ പിടിച്ചു കൂട്ടി കൊണ്ട് പോകുന്നത് നാം എല്ലാം ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന നമ്മുടെ നാട്ടിലെകാണ്.ഇനിയുള്ള കാലം നമ്മുടെ നാട് എപ്പോഴും നമ്മോടൊപ്പം ഉണ്ടായി കൊള്ളണമെന്നില്ല, അല്ലെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ അവിടെഉണ്ടായി കൊള്ളണമെന്നില്ല, ജീവിക്കാനുള്ള മാര്‍ഗങ്ങള്‍ നോക്കി നമ്മള്‍ എവിടെപോയാലും എന്നെങ്കിലും തിരിച്ചു വരണമെന്ന് തോന്നുന്നത് ഇങ്ങോട്ട മാത്രമല്ലെ..? ..വര്‍ഷങ്ങളില്‍ വീണു കിട്ടുന്ന വിരലില്‍ എണ്ണാവുന്ന അവധി ദിവസങ്ങളില്‍ ഒരു ഓട്ട പ്രദക്ഷിണം പോലെ നാട്ടിലേക്ക് സന്ദര്‍ശനം നടത്തുന്ന നമ്മളില്‍ പലർക്കും ആ പഴയ ഓര്‍മ്മകള്‍ എല്ലാം ഒരിക്കൽ കൂടി പങ്കുവെക്കാൻ ആഗ്രഹമില്ലേ?..അതിനാൽനാട്ടിലെ ഓർമ്മകൾ,വിശേഷങ്ങൾ ,കഥകൾ,അനുഭവങ്ങൾ എല്ലാം എല്ലാവരുമായും ഇവിടെ പങ്കുവെക്കൂ...

2014, ഫെബ്രുവരി 1, ശനിയാഴ്‌ച

അമൂല്യമാണ്‌ സമയം

Kamran Sreemon
പണ്ട് ഏഴാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ഗള്‍ഫിലുളള എന്‍റെ പിതാവ് എനിക്കൊരു പേപ്പര്‍ കട്ടിങ്ങ് അയച്ചു തന്നു. ഞാനിന്നും അരുമയോടെ സൂക്ഷിക്കുന്ന ആ പേപ്പറിലെ ഉള്ളടക്കം ഇതാണ്:
"സമയം തീവണ്ടിയെപ്പോലെയാണ്. അത് ആര്‍ക്കു വേണ്ടിയും എവിടേയും കാത്തു നില്‍ക്കില്ല. അതാത് സമയത്ത് കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്ത് പോണം. വണ്ടി വിട്ട ശേഷം സ്റ്റേഷനിലെത്തിയിട്ട് കാര്യമില്ല.. (വണ്ടിയുടെ പിറകിലുളള ചുവന്ന ബോര്‍ഡിലെ വെളുത്ത എഴുത്തില്‍ LV എന്നെഴുതിയത് കാണാം. 'ലാസറ്റ് വാഗണ്‍' എന്നത് 'ലേശം വൈഗി' എന്നു മാറ്റി വായിക്കാമെന്നല്ലാതെ കാര്യമൊന്നുമില്ല.)"

ആ പേപ്പര്‍ കട്ടിംഗിന്‍റെ കാര്യം വിട്,
മിനിഞ്ഞാന്ന് എന്‍റെ ഉമ്മ
പറഞ്ഞ പ്രകാരം കടയില്‍ പോയി 'പുളി' വാങ്ങി വരുമ്പോള്‍ അത് പൊതിഞ്ഞ പേപ്പര്‍ വെറുതെ നോക്കിയപ്പൊ കിട്ടിയ അറിവ് എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വലുതും പുതിയതും വിലപ്പെട്ടതുമായിരുന്നു. അതിവിടെ കുറിക്കാം.

പണ്ട് നമ്മുടെ കാരണവന്‍മാരൊക്കെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന സമയ അളവ് ഇങ്ങനെയാണ്:

എട്ട് നൊടി - ഒരു മാത്ര.
നാല് മാത്ര - ഒരു ഗണികം.
നാല്‍പത് ഗണികം - ഒരു വിയര്‍പ്പ്.
ആറ് വിയര്‍പ്പ് - ഒരു വിനാഴിക.
അറുപത് വിനാഴിക - ഒരു നാഴിക.
ഏഴര നാഴിക - യാമം.
അറുപത് യാമം - ഒരു ദിവസം.
ഏഴ് ദിവസം - ഒരാഴ്ച.
പതിനഞ്ജ് ദിവസം - ഒരു പക്ഷം.
രണ്ട് പക്ഷം - ഒരു മാസം.
രണ്ട് മാസം - ഒരു ഋതു.
ആറ് ഋതു - ഒരു വര്‍ഷം.

രണ്ടര നാഴികയാണ് ഒരു മണിക്കൂര്‍. രണ്ടര മണിക്കൂറാണ് ഒരു യാമം.

ഇനി ഓര്‍ക്കുക, (ആ പേപ്പറില്‍ ഉളളതല്ല ഇനി പറയുന്നവ) അറിയാതെയാണെങ്കിലും പലപ്പോഴും നാം ഉപയോഗിക്കാറുളള പ്രയോഗങ്ങള്‍..

• ഒരു മാത്ര വെറുതെ നിനച്ചു പോയി.

• ഒറ്റ വീര്‍പ്പിന് (വിയര്‍പ്പിന്) തീര്‍ക്കാം

• നാഴിക മണി മുഴങ്ങി

• രാത്രിയുടെ ഇരുണ്ട യാമങ്ങള്‍

• ഋതു ഭേതമന്യേ..

 Fb LINK

Posted by at

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത: പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)